Een adviescommissie buigt zich komende dinsdagavond over de fietsveiligheid op rotonde Groene Zoom. Miljoenenkostende ideeën passeren de revue, terwijl de echte oplossing kinderlijk eenvoudig is. Zo kinderlijk als de tekening.

De afgelopen jaren is een paar keer een fietser aangereden. Nog veel vaker ging het bijna mis. De feiten: het is geen rotonde des doods, er is vooral een gevoel van onveiligheid en gevaarlijke situaties ontstaan vanwege onvoldoende overzicht voor automobilisten.

Een idee is om fietsers via tunnels onder de rotonde door te laten rijden. Die tunnels worden gegarandeerd samenscholingsplekken voor hangjongeren en leveren sowieso in het donker een gevoel van onveiligheid op. Geen goed idee. Dan wordt er gedacht aan fietsbruggen over de rotonde heen. Je zal maar iedere dag die bruggen op en af moeten rijden. Niet iedereen heeft een elektrische fiets. En hoe doen we dat ’s winters bij gladheid? Bovendien heeft het wel een heel hoog Bijlmergehalte.

Wat je  moet doen is de fietsoversteekplaatsen verder van de rotonde plaatsen. De automobilist hoeft op de rotonde alleen maar het overige autoverkeer in de gaten te houden. De fietsoversteekplaats doemt op wanneer de automobilist zijn blik weer naar voren heeft gericht en valt dus beter op. Nog mooier is het om het asfalt tussen de oversteekplaats en de rotonde rood of groen te kleuren. Dat ziet er gek uit, unheimlich, waardoor je beter oplet. Misschien moet je zelfs geribbeld asfalt gebruiken (bestaat dat?) of een ander soort ruwe afwerking. Belangrijk is dat de oversteekplaats niet te ver van de rotonde af ligt. Auto’s moeten namelijk nog relatief weinig snelheid hebben.

Het enige nadeel is dat deze oplossing geen vier miljoen kost.